Jako że zaraz po sitodruku drugim naszym konikiem są działania w przestrzeni publicznej, wybraliśmy się na wycieczkę do Centrum Rzeźby w Orońsku. Gdyż to właśnie rzeźba ustawiona gdzieś w przestrzeni publicznej, uwolniona od cokołu czyni tę sztukę inkluzywną. Być może nasz romans ze sztuką zaczął się od rzeźby zobaczonej gdzieś na ulicy, na którą udało się nam wdrapać za berbecia.

Agata Agatowska — Kocim krokiem do snu — 2012

Orońsko położone kilkanaście kilometrów na południe od Radomia. To piękne założenie pałacowo-parkowe od lat w służbie rzeźbie. Przestrzeń parkowa, ogólnodostępna, obrastająca kolejnymi interwencjami rzeźbiarskimi. Więcej o historii orońskiego centrum rzeźby.

Agata Zbormirska — Zespół trzciny pospolitej — 2016

Dzień, który wybraliśmy na wyjazd, kraszony pięknym słońcem nas nie rozczarował. Trafiliśmy na ten moment, kiedy to w Orońsku otwierały się trzy wystawy. Jedną z nich okazała się ekspozycja Macieja Szańkowskiego „Wieloprzestrzenie”. To autor jednej z naszych ulubionych rzeźb „Biennala”. Rzeźby, która stała w pasie zieleni na ulic Kasprzaka. Pojawiła się w tam w 1968 roku w ramach „I Biennale Rzeźby w Metalu”. 6-ścio metrowy wykwit z cyklu „Form Sferycznych” pierwotnie miał kolor żółty. Przy kolejnych restauracjach zyskiwał kolejne barwy. My go poznaliśmy jak mienił się różem. Teraz razem z innymi obiektami z tegoż wydarzenia odrestaurowany znajduje się na styku ulic Kasprzaka i Wolskiej, w Warszawie, w kolorze czerwonym. Dawno temu nasza sekcja rowerowa Tour de Varsovie, zrobiła wycieczkę od Parku Rzeźby na Bródnie do parku rzeźb z „I Biennale Rzeźby w Metalu”. Z tej okazji powstała serigrafia „Park Rzeźby”. W sezonie 2020 tę wycieczkę powtórzymy, choć może dodamy kilka nowych obiektów i miejsc.

Strona z monografii Macieja Szańkowskiego „Wieloprzestrzenie”. Szkice do „Biennala”

Serigrafia — Park Rzeźby — 2012. Z „Biennalem” Szańkowskiego i „Kratą” Sosnowskiej

Forma Sferyczna Maciej Szańkowski

Wracając od Orońska, wystawa Szańkowskiego prowadzi przez wiele wątków, które w swej twórczości podejmował. Dla nas zupełnym odkryciem były „Kalki”. Bardzo graficzny cykl, który był dla autora swoistym poligonem 2-d.

Cykl „Kalki” Maciej Szańkowski

Drugie otwarcie to wystawa Marleny Kudlickiej i jej bardzo eteryczno-graficznych instalacji, które subtelnie wypełniły przestrzeń Oranżerii. 

Marlena Kudlicka

Marlena Kudlicka

Na wystawę litewskich artystów nie dotarliśmy, ale nie wszystko od razu. Jest pretekst aby tam wrócić ponownie, gdyż warto. Choćby dla samego relaksu w parku pełnym nie tylko wykwitów natury ale i człowieka, które świetnie ze sobą działają. 

Adam Procki — Genezy — 1977

Thorstern Goldberg — Opera się nie skończy dopóki śpiewa gruba dama — 2017

Magdalena Abakanowicz — Mutanty — 2000

Vytautas Viržbickas — Gówno na patyku — 2019

 
Nicola Vokosobljevič — Spoczywający — 1974

CENTRUM RZEŹBY POLSKIEJ W OROŃSKU
ul. Topolowa 1, 26-505 Orońsko
tel. centrala + 48 48 618 45 16, 48 618 40 27
e-mail: sekretariat@rzezba-oronsko.pl